MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

EKİM'Lİ GÜNLER
TUĞAL KÖSEMEN

EKİM'Lİ GÜNLER







Hüzünler,tomurcuklandý caný çekilen dallarda,
Sararýp topraða düþen,kurumuþ yapraklar yerine.


Nasýl da,belli ediyor kendini,
Ýþte,yine geldik Ekim’e.


Güneþ,körebe oynar gibi,
Kah bulutlarýn ardýnda,
Kah,yüzünü gösteriyor,
Mor daðlarýn tepelerinde.


Gökyüzü,ardýnda býraktýðý Yaz’ýn,
Pýrýl pýrýl Güneþ’ini,
Ve renklerin en güzeli,mavi’sini,
Hüzün yaðmurlarýyla uðurlamakta.


Gri’nin bütün tonlarýnda bulutlar,
Gürlemeleri ve þimþekleriyle Sonbahara,
Havai fiþekli,görkemli þölenler kurmakta.


Toprak,isteksiz ve yorgun,
Hüznü,bir yorgan gibi çekmiþ üstüne.


Ýçin için sessizce,
Ardýnda býraktýðý Yaz’a aðlamakta.


Doða,Ýlahi bir vecd içinde,
Zaman,eksiksiz bir devr-i daimle,
Devrini tamamlamakta.


Bað bozumu sonrasý üzümler,
Eski usül,kýrsal da,
Genç kýzlarýn ayaklarý altýnda,
Enfes þýralar,þaraplar olmakta.


Aylardan Ekim,
Daðlarý sardý yine,mor sislerin sarmalý.


Hüzünlerin,yüreklerde en yoðun anlarý,
Çünkü mevsim,yaprak dökümü zamanlarý.


Etrafta,sanki ölümün ayak sesleri,
Toprak,yavaþ yavaþ kendine çekiyor,
sararýp kuruyan yapraklar gibi,
Emri-Hak gelmiþ insanlarý,


Zaman,yaprak dökümü zamanlarý.


Ömrümüzden geçmekte olan,bir Sonbahar.
Koyu gri akþamlarýnýn buðusunda,
Daldaki Üveyik’ten daha korumasýz insanlar.


Alacalanan akþamýn hüznü,
Yavaþça inerken gecenin koynuna,
Ýnsanlar,yaðmurun hýrçýn kamçýsýndan kaçarcasýna,
Baþlarý öne eðik,yakalarý dik.


Gözlerindeki ýþýk,
Akþamýn alaca karanlýk bedenini yararcasýna,
Hýzlý adýmlarla koþmakta,sýmsýcak yuvalarýna.


Doða da,bulutlardan süzülen,olanca kasvet,
Aþk kokan,gül kokan mevsimlere þimdiden,
Yüreklerde,iç sýzlatan hasret.


Mevsim,artýk Sonbahar.
Zaman,yaprak dökümü zamanlarý.


Yürekler,özlemlerle hüznün arasýnda bir yerlerde.
Artýk,gecelerin ýlýk grisi,
Yaþananlara,geçmiþe oluyor sanki perde.


Çekilmekte yavaþça içlerindeki odalara,
Sanki,bu mevsimde insanlar.


Göz uçlarýndaki ufuk çizgileri,
Daha bir uzaklaþmakta,
Daha derinleþmekte bakýþlar,uzak ufuklara.


Ýçin için sessizce,
Kendi içinde konuþmakta insanlar.


Gök yüzünde gri,keder yüklü bulutlar,
Cama vuran yaðmur damlalarý,
Hatýrlatmakta,unutulanlarý.
Ve bu mevsimde sessizce,
Ýçin için aðlatmakta insanlarý,hatýralarý.


Aylardan Ekim,mevsim Sonbahar,
Ve...hüzünlü,yaprak dökümü zamanlarý.


Tuðal KÖSEMEN-16.Ekim.2015


Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.