Sen çoban olsaydýn Ben çoban karýsý Ben türkü söyleseydim Saz çalsaydým Sen kaval
Þöyle yere güzel bir kilim serseydik Allah ne verdiyse yeseydik Bir baþ soðan,bir dilim ekmek Tuza ,bibere banýp,senle beraber yemek, Ele güne karþý Mutluluk bu iþte demek, Ýsterdim ama...
Olmadý yar olmadý Ne sen çoban oldun Ne de ben çoban karýsý
Çözülemedi bir türlü Yüreðimiz donuk,yüzümüz ifadesiz Dilimiz sükut,odamýz sessiz Ne varsa ikimizin arasýnda Sahiplenen yok Duygular öksüz,duygular yetim Duygular kimsesiz
Yýllarca bakýndýk birbirimize Boþ boþ,aval aval Ne ben saz çalabildim Ne de sen kaval
Yine battý düþlerimin sandalý Hep böyle asabi kalkýyorum sabahlarý Biraz sakinleþtirmek için,öfkeyi,nefreti Düþler alemine dalýyorum Oysa ki tek amacým Yakalamaktý,mutluluðu,huzuru saadeti
Handan Uçak Tunca Yürekten Mýsralara 16/10/2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
HANDAN UÇAK TUNCA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.