Ateş Oldun Yine Sen Bu Kalbimi Yakan Yıkan
Gecenin karanlýðýydýn,bir türlü aydýnlatamadýðým.
Caným sevdiðimdin,bir türlü inandýramadýðým,
Hayaller canlanýyor gözümde, gerçekleþtiremediðim.
Elimi uzatýpta yetiþemeyip,
Aðladýðýmsýn...
Sevmek çok mu zordu, baþaramadýk bu zoru.
Ayrýlýk rüzgarý esti,bir türlü kavuþamadýk.
Iþýk gibiydin sen, bu kalbimi aydýnlatan.
Ateþ oldun yine sen bu kalbimi,
Yakan ve yýkan...
Derin bir sancýydý, içimde býraktýðýn kýrýklýk
Aþksýzlýkla ve sensizlikle savaþan, kalbime
Kaldýrdýðým hiç bir kalkan, engel olmadý,olamadý
Verdiðin acýya sana ne desem,
Anlamadýn anlayamadýn...
Ve nasýl yaþarsan yaþa,onurunla sev demiþtim.
Nerede olursan ol, biz mi onurumuzu yitirdik.
Yoksa insanlar mý sevmeyi unuttu, bilmesem de.
Dedim ya sadece yazýyorum,
Saflýðýma say böylece....
Saygý ve Sevgilerimle Þevket CODAR...?
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.