gördüklerin bir ütopyaysa
..?
þaraplene yuvarlanmýþ yalnýzlýðýn
onca ölüsü içinde, tek aðýr yaralýsý olmak hüsrandýr
kapanmýþ kapý önlerinde
gölgemle sýrdaþ olduðum
vahim kaybetmelerde öðrendim
" düþtüðünde, paslý da olsa bir umudun olmalý "
zamansýzdýr herþey
aþk
acý
ölüm
kaybetmek..
olmasa da kendine ait mevsimlerin
þubattan temmuza, kar sularý taþýmayý bilmek gerek
oysa eylüller kanadý hep, nisanlar aðladý zulada ki hasrette
öyle ya
iklimler deðiþkendi
en az, insanlar kadar..!
kitaplar arasýnda saklanmýþ zavallý kelebekler için
gecenin astarýný yýrtýp bir mezarlýk yapmalýydým aslýnda
kuþlarýn vurulduðu zamana dair
bütün bayramlarý yarýya indirmeliydim
ve dudaklarýma giyerdim sonra
ulak bir rüzgarýn sesindeki Fatiha Suresi’ni..
"geçiyordu hayale dair ne varsa
bitiyordu ömre dair ne varsa"
çingeneler bekledim
sokaðýn toplanmaya hazýr kýrýk kalpler çöplüðünde
duvarlarýn canlý gibi bakan eðri, büðrü harfleriyle
yap, boz oynayarak
hiçbir lisana ait olmayan bir düþ kurdum
alýþkanlýðý olmayan doðaçlama bir aþka uzanarak
hep uðurlanmýþ yüzüme doðru düþtü sallanan eller
gitmeler inciten bir sessizlik býrakýrdý geriye
geride kalanýn umuduna intihar teþviki olurdu
"çoðu vazgeçilmezdi
en çok onlardan vazgeçildi"..
göðün balkonunda yýldýzlar olmasýydý
içimdeki çocuðun ýþýklý þiirler yazmasý;
otobüsler geçiyordu mýsralarýn arasýndan
bir kasabanýn asfalta uzak öyküsünü taþýyordu
toz, topraktý harflerin herbir yaný
ve darmadaðýn serbestti anlatýmdaki dram
çocuk iþte
içimdeki haliyle yansýmalar yapýyordu ben gerçeðiyle
ki
annemin dilindeki çekmeceye saklanmýþ ninniler
onu hiçbir zaman büyütemedi, büyütmedi belkide..
"kaçýrýlmýþ bir uykunun ardýndan gezgin olmaktýr
gri dumanlara karýþan, radyodaki arabesk hüzne"
kimbilir kimler yurtsuz kaldýðý sýðýnaðýndaydý
ben Van gogh’un cýgara içen iskelet kafasýydým
kaburgamýn altýnda
papatya tarlasýnda bir kadýn
Babil efsanesine karýþýk kayýp aklýmda
tramvay dolusu Ýstanbul eskileri olabilirdi
trajikomik i mgeler içinde bayat bir soru gibi
cevabýný bulamamýþ dolanýyorumdur simyacý boþlukta
yinede
naftalinli yalnýzlýklarým olduðunu biliyorum gardrobumda..
ve oyun baþlar
bana, sana, ona, bize dair
bazýlarý için üç perde
bazýlarý için perdesiz zaman
en çokta korkular belirler yaþamýn bölücülüðünü
ben kendimde bölündüðüm duygularýmla yoruldum
birileri bir yerde bütün haliyle öldürmüþtür kendini
biter þiir
geriye kesik, kesik öksürüðüyle yaþam kalýr
kýymeti bilinmemiþ o ütopik kýrýklarýyla
..
görmediklerin bir ütopyaysa..?
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
SENİ SEVMEK ANKA KUŞU SEVGİLİYE MANİFESTO ıslık DÜŞLENMİŞ SEVGİLİYE ÇIĞLIK DELİLA AŞK BİR DEVRİMDİR DELAL ağladıkça MAVİ ACILI KADIN ferman-ı aşk