BİLMİYORLAR- BİLMESİNLER

Bilmiyorlar- Bilmesinler...
Bir baþka dünyaya kapalý
Ýçerimde birikmiþ asil ve zorba bir gurur var bugün
Günlerden yine ben
Yani sen…
Kendimi dinliyorum
Birde çok sevdiðim
Lal sevda çalýyor, benim gibi oda dilsiz
Çetin bir yoldayým biliyorum
Hüzün yaðmurlarýnýn düþtüðü toprak
Bereketsiz bozkýrlara dönüþür
Belirsizlik baðrýmdaki çöl çiçeðini büyütürken
Acýlarýn en deriniyle güçleniyor
Duygu tomurcuklarýný öldürmemek için direniyorum
Suskunluðuna yaslandýðýn zamanlarý
Seninle dolduruyorum
Unutma ben þairim
Aþk i mgelerinin esiriyim
Ne þiirler ne sözler yazýyorum
Ne gözyaþlarý döküyorum sessizce
Kimseler görmüyor
Bilmiyorlar
Kara dünyanýn baðrýna
Beyaz bir muþtuyla yazýldýðýmý
Bilmiyorlar
Çekip gidenin anýlarýný
Köhne bir mezarlýða dönüþtüreceðimi
Tuttuðumuz yýldýza dönüyorum
Duygularým eskimiyor ki kaybolup gideyim
Özlüyorum
Beceremediðim tek þey sensizlik
Bir tek sana raðmen senden geçemiyorum
Gözlerin gelmese aklýma giderdim
Belki de sonsuza dek giderdim
Bir kibrit çakýp yaþadýklarýma
Yakýp yýkýp giderdim çok uzaklara
Ýnan ki olmuyor
Sana raðmen gidecek olan ben olsam da
Bana raðmen Sen olmayýnca zaman bile yabancý kalýyor bana
Buyur iþte
Yine sen geldin aklýma
Anam derdi ki
Kýzým özlediðim zaman burnumun direði sýzlýyor
Yüreðim de sýzlasa nafile duyuramadýktan sonra
Daha nasýl söyleyeyim
Özledim be adam
Havalar da soðumaya baþladý
Üþümelerim ondan mý, yokluðundan mý bilemedim
Karlar altýnda kalan bedenim deðil ki
Aslýnda biliyorum
Hasretindir rüzgârým
Bak karanlýktan da korkar oldum
Odamý aydýnlatan ýþýðýmsýn demiþtim ya
çal kapýmý
Sebepli sebepsiz
Vakitli vakitsiz
Ya tam ya hiç
Her þeye sadece beþ kaldý…… selda YILMAZ
Sosyal Medyada Paylaşın: