YORULDUM

YORULDUM
Son mevsime kalmýþ
Papatyalar kadar hüzünlü
Dalýndan kopan
Pusulasýz sulara kapýlmýþ
Yaprak kadar çaresiz
Meçhul rüzgârlarda
Savrulan her þey kadar yorgunum
Ve yoruldum…
Yalandan, yalaný sevmekten
Yalnýzlýktan iyi olmaktan yoruldum…
Yoruldum…
Hayatýn ahtapot kollarýnda depreþmekten
Yaþama tutunma çabalarýmý
Umutlarýmý ertelemekten yoruldum
Yoruldum…
Bin bir renkli içi boþ
Dümeni devrik maskeli yüzlerden
Aþk ý iki dudaðýnýn arasýnda tüketen
Seviyormuþ gibi yapan insanlardan
Yalandan, riyadan dünya kadar yoruldum...
Yoruldum…
Düþüp kalkýp
Tekrar, tekrar koþmaktan
Bir avuç mutluluða
Bir ömrü koymaktan yoruldum
Yoruldum…
Hayal edip avunmaktan
Dipsiz düþüncelere dalmaktan
Ümit etmekten
Kendimi aramaktan
Kendim kadar yoruldum…
Yoruldum…
Kaç vakit kýrýk dökük
Aynalara gül takýp
Öylesine, gülümseyip geçmekten
Mutsuzluða mutluluðu satmaktan yoruldum
Yoruldum…
Ýçimdeki dertlerimle dertleþmekten
Gözyaþýmý yüreðimle bölüþmekten yoruldum
Güle niyet
Diken ile kanamaktan yoruldum
Gelme üstüme hayat
Ne gönlümde gönüllük kaldý
Ne bedenimde takat,
Ne dizlerimde hal kaldý
Bundan böyle
Anladým ki her þey boþ
Her þeye benden pas
Sevmelere sevilmelere
Ne de yüreðimde yer kaldý
Yoruldum…
Selda Yýlmaz...

Sosyal Medyada Paylaşın: