EKSİK
EKSÝK
Oturup bir köþeye sessizce izledim kendimi,
Kendini kaybetmiþ gibi,
Arayan gözlerle izliyor,
Eksik olan neydi ki diye mýrýldanýyordum,
Aklýmýmý kaçýrýyordum, yoksa gerçek miydi bilemiyordum.
Kalem düþmüþtü aklýma,
En güzel sözcükler anlatýr beni,
Duru bir söz, anlamlý bir cümle,
Ve bir kaç acý kelime,
Aþk mesela...
Kalktým köþemden, oturdum yanýma,
Dokunup omuzuma, anlat dedim.
Eksik olan ne varsa, ya da eksilen,
Anlat...
Süslü kelimeler, anlam yoðunluðu çok cümleler,
Düþünmeye sevk eden heceler,
Hepsi ardarda geldi.
Bir kelime, iþte eksiði ve eksileni buldum,
Hepsi o, ne geldi ne de gel dedi.
Eksik olan bu, arama boþuna...
Yanýmdan uzaklaþýrken ben,
Dönüp kendime, "Býrak kendisi seçsin, giderse eksilen, gelmezse eksik kalan" tercih onun dedim...
Y.A
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.