Sayfa sayfa döþendi parmaklar sýzlasa da Yorgun düþen ellerim kalemi býrakmadý Baþým uykuya daldý odamdaki masa da Gönlüm hemen uyandý çilemi býrakmadý Sevdanýn adý ile mektuplara baþladým Kuruyan her duyguya tekrar aþký aþladým.
Postacýnýn yolunu gözlerdim sabah akþam Mektup gelmedi diye aðladýðým vakidir Hüzünle pencereme çýkýp sigara yaksam Gören efkarlanýrdý derdim sanki bakidir Kuru dal canlanýr mý su döksem fayda etmez Bu dert bana yapýþmýþ zorlasam yine gitmez.
Hayýrsýzýn biriydi beklemeye deðmezdi Satýr satýr mektuplar yalnýz beni anlattý Bu gönül her adama böyle boyun eðmezdi O yüzden ara sýra kulaðýný çýnlattý Çekmecenin birinde mektuplar unutuldu Çiçek gibi korunup defterde kurutuldu.
Aradan yýllar geçti aþkýn devri kapandý Ne yana dönsem hayal hala gözde umut var Gönül bu gizli gizli belli etmeden yandý O yüzden belki yare böylesine sitemkar Öyle bir an geldi ki kalem aþkla bozuþtu Sýðmadý satýrlara þiirleþerek taþtý.
Ayvazým DENÝZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayvazım Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.