Bu Sokaklar Bu Kadar Hüzünlü Değildi Eskiden
Bu sokaklar bu kadar hüzünlü deðildi eskiden
bu kadar acýmazdý ayaklarým asfalta basarken
yüreðimin acýdýðý gibi
güneþ gibi sararan yapraklar
hadi firar edin dallarýnýzdan
sokaklarda süpürgelerle kavga eden arkadaþlarýnýz var
sonra belki baþka bir zaman ve mekânda
yeniden doðarsýnýz küllerinizden
daha önce Hazreti Süleyman’ýn emrine girmiþ
þimdilerde sabýrlý bir rüzgar
havalandýrýr sizi göklere
çarpar durur yapraklara
insanlarýn simasýna yok yere
bu sokaklar bu kadar hüzünlü deðildi eskiden
sokak lambalarýnýn altýnda
her zaman gizli gizli öpüþen bir iki çift olurdu
camlardan gizli açýlan pencerelere inat
yazýn saklambaç
sabah güvercinlerin rüzgarla cengi
baktýn ki arabanýn kapýsýný kurcalýyor birileri
kafasýna balkondan bir terlik
birazcýk da sunturlu söv gitsin
ne ölüleri kalsýn ne dirileri
nerelere gittiniz
boyacýlar simitçiler bozacýlar macuncular
salýna salýna geçen genç kýzlar
ahhh benim geri gelmeyecek gençlik yýllarým
hani þair demiþ ya
’’Memleket mi yýldýzlar mý, gençliðim mi daha uzak’’
yýldýzlara bile gideriz de belki
bir gün önceye dönmek ne mümkün ki
yüreðimi doruklandýrýp sýzlatan
adý da B ile baþlayan kýz
öyle arkandan melül melül bakarým
þimdilerde yüreðime
senin yerine baþka sevdiklerimi takarým
otuz yýl öncede sen buradaydýn
merhaba dostum komþu bahçedeki çam aðacý
þimdilerde ne çocuk var sokaklarda
ne de salýnan genç kýzlar
hüzünler oturmuþ yüreðe öylece
yine de bilgisayarlara inat
erisin ey sokaklar aramýzdaki buzlar...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.