Bi Gül
En çok uyurken severdim seni
Yüzünden esen Ýrem rüzgârlarýyla
Kokusu gelirdi saadetin
Kirpiklerinin altýnda kurulurdu bir cennet
Sessizce uzanýrdým aydýnlýðýna
En çok sevdiðimde sen hep uyurdun
O yüzden göremezdin
Gözlerimde açan çiçeðin rengini
Uzanýrdý sonsuza doðru usulca
Tut beni, diyen ellerin
En çok seni severdim; sen uyurdun
Sýrýlsýklam bir merhamet dolaþýrdý baþýnda
Gündüzün bütün öfkeleri durulduðu an
Melekler konardý yanaklarýna
Ve ben ateþi de severdim
Þimdi kuru bir nehir yataðý
Ýskenderiye yahut Roma’da
Belki eski tarihlerden kalma bir heykel sevda
Bunca kýymetli ve bunca suskun
Sen heykel kalma ruhumun meydanlarýnda
Ne olur bi gül
Kalk camlarý sil
Sehpayý kaldýr orta yerden
Dilersen baðýr, çaðýr
Karanfilleri yol
Sonra sarýl usul usul küskünlüðüme
Ve bi gül
Aðzý bozuk acýlarla dolu içim dýþým
Kýrkikindi kanadýnda bir damla
Ya da ölü denizin gözüyüm
Anla gözyaþýna sýðmýyor hiçbir veda
Sen de artýk uyuma
Doðrul suskunluða yattýðýn döþeðinden
Bi gül
Gayya kuyusunda bütün kusurlar
Býrak yansýn, býrak acýma ussuz anýlara
Bütün hicranlar adýna
Bütün aþýklar adýna
Bütün ölüler aþkýna
Ne olur bi gül
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.