Ağıt

Henüz kýþ deðildi lakin bahar da deðildi
Umut son bohçalara sarýlýrken doðdum
Yazlarý kurak kýþlarý soðuk bir hayat
Kundaðýma yazýldý reyyan

Yokluðu emdim ana göðsünden
Ekinler büyüyünce doydum tek
Bilsen ne kadar uzun sürerdi
Turnalarý beklemek

Yetmedi uçurtmalarýma yelin gücü
Hangi taþa sorsan tanýr gözyaþýmý
Her aðacýn gölgesinde bir sefil oðlan
Kime desem; bu güneþ bu ay bu yýldýz
Bir homurtu bozkýrýn göðsünde
O yüzden
Hala tavan arasýnda umutlarýmýz

Bavulumda taþýrken alýn yazýmý
Söyle reyyan, hangi þehir sever ayazýmý
Kaldýrsam ruhumun örtüsünü
Çýrýlçýplak kalsa bütün tarihim
Arkamdan su döken eller nasýrlý
Edebiyatýmýn aksaný bozuk
Henüz baþucumda bakire yokluk

Hangi pazardan aldýmsa ben bu düþleri
Hep çürük çýktý hep bozuk çýktý
Avuçlarýmda büyüttüðüm çiçekler
Ya güneþe ya suya acýktý
Bir bahçe sunamam sana

Gel, durma öyle uzaklarda reyyan
Çaresizliðimden öp beni
Dokun usul usul bütün talihime
Yorgunluðumdan öp beni
Sil küçük ellerinle gözyaþlarýmý
Gözyaþýmdan öp beni reyyan


Sosyal Medyada Paylaşın: