Duruyorsun iþte orada öyle sanki bir adým atsam dokunacak kadar yakýn Dokunsam aðlayacak kadar kýrgýn bakýþlarýnla karþýmdasýn Susuyorum susuyorsun aðlýyorum aðlýyor yine de Tek bir söz etmiyorsun Odamýn hayaleti gibisin Sessizliðine aþýðým senin
Bak diyorum sana ufku görünmez uzaklara Bak diyorum orada bir hayat var bizi bekleyen Kuþ kanadýnda ölümü taþýrcasýna sanki kanadýndan vurulmuþçasýna Dönüp ufkumuza bile bakmýyorsun “Odamýn hayaleti gibisin Sessizliðine aþýðým senin”
Kimi gün bir sigara yakýyorsun benimle dumaný ciðerine çekerken Acýyý yüreðime ilmek ilmek iþlerken içtiðim sigaranýn dumaný sen olursun Her nefesimde incinir gözlerime dalarda yinede konuþmazsýn “Odamýn hayaleti gibisin Sessizliðine aþýðým senin”
Göremesem de bilirim varlýðýný hep yanýmdasýn Duyamasam da dinlerim seni duyarým en güzel öyküyü anlatýrsýn Dokunamasam da hissederim bendeki tenden daha sýcaksýn “Odamýn hayaleti gibisin Sessizliðine aþýðým senin..”
Sosyal Medyada Paylaşın:
NENA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.