GÖZLERİNE MEFTUN
Gönül denen meret anlamaz sözden ,
Daha söylenmedik sözler var bende,
Yüz yüze gelmeden çýkardýn gözden ,
Hasretinle yanan közler var bende.
Ardýn sýra izin beni sürürken ,
Derdim dertlerini almýþ yürürken ,
Topraða düþmeden beden çürürken ,
Sevdiðine küskün nazlar var bende .
Gözlerin þavkýyla boðsa da ayý ,
Kipriðin ok olsa kýrarým yayý ,
Neyleyim vefasýz yalan dünyayý ,
Ýçime sýðmayan gizler var bende.
Hüzün bulutumu ömrüme çöken ,
Gül diye uzansam batýyor diken ,
Yara deðil yardýr boynumu büken ,
Çoklara sýðmayan azlar var bende.
Badýsaba’m gönül düþünce gama ,
Yaralý yüreðe vurulmaz yama ,
Bir kalemde silip atardým amma ,
Gözlerine meftun gözler var bende.
Hüzün Bulutu
...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.