HÜZÜNDEN ARTA KALAN...!

Gecenin bir yarýsý saatler vakt_i hüzün,
Ay olup karanlýða bilmem düþer mi yüzün...

Teselliler kar etmez merhem olmaz acýma,
Kâbus dolusu düþler el uzatýr sancýma...

Giden gitti HÜZÜN_üm gelir diye bakýnma,
Acým daha çok yeni sol yanýma dokunma ...

Sorma bana baharý artýk ömrüm hep hazan,
Gözlerin yaþatýrken sözündü mezar kazan...

Sil akmasýn yaþlarýn mutluluk haram bize,
Kader yazmýþ yazýyý gerek yok hiç bir söze...

Bu kader deðilmýydý seni bana getiren,
Bozmadýðým tövbemdi aþka yemin ettiren...

Sana varmadý yolum sabrý yoldaþ eyledým,
Yanýk bir dua gibi dilde adýn söyledim...

Ne evvel ne ahiri þu koca dünya yalan,
Sevgidir sermayesi HÜZÜN_den arta kalan...




Hüzün Bulutu





...
Sosyal Medyada Paylaşın: