ÖMRÜMDE BİR KEZ

Ýnce, nazik bir parmak
Dokunur,
Gönlümün yanýk tellerine
Ýnler de duyulmaz
Gözlerimden oku biraz.


Ömrümde bir kez açan çiçektin
Görmeseydim seni
Nerden bilecektim
Bir kez gördüm ki seni
Ömür boyu acý çekecektim.


Gece karanlýðýmda
Sürmeli bir çift göz
Asumanda takýlý kalýr
Kulaklarým duymadý bir söz
Ömür gidiþine yakýlý kalýr.

Ömrümde bir kez açan çiçektin.
Gönlümü neden çelip de geçtin
Bir rüzgâr gibi esip geçtin.
Yaprak gibi
Savrulup dinmeyecektim.

M. Ö. / 2007
kahramanmaraþ

Sosyal Medyada Paylaşın: