Aklýma geliyor yine yýl otuz sekiz o kara perþembe. Adýmlarýnýn titrettiði toprak senden habersiz. Nasýl usulca çekiyor seni içine. Toprak kaldýrabilir mi acaba hazýr mý böyle bir þerefe.
Göçerken fanilikten ebediyete. Buruk kalpler kaldý ardýnda. Verdiðin en büyük savaþ cahiliyetle Sen ölmedin Mustafa Kemal Paþa.
Hayýr aðlamýyorum paþam. Aðlamak yakýþmaz senin gençliðine. Dik dur sende Arkadaþ! Eðilmek türkün ne haddine!
Ölüm kapýný ansýzýn çaldý paþam gözlerinde derin bir bakýþ. Maviliðin gökyüzünü kýskandýrdý paþam. Fýrtýnalar kopuyor nedir bu haykýrýþ. Atam gözlerini yumuyor gök ona kucak açmýþ..
Sosyal Medyada Paylaşın:
kürşad çerçen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.