istanbul gibi bakma öyle n’olur
aþkým dünya hâli bu
n’olur n’olmaz...
çok uzaklaþma.
yaþlý gözlerim telaþlý
ve içimden gemiler kalkýp gidiyor
duyuyor musun
yoksa yorgunsun da uyuyor musun
nesini aþkým…
nesini biliyorsun
ruhum
beyoðlu’nun hoþ bir arka sokaðýnda
loþ oda.
o da var orada. þu da var. bu da.
sakýn beni istanbul’un gamzeleriyle
baþtan çýkarma.
aþkým. aþklaþma sakýn þehir gibi.
seni ne zor buldum ben
ne bor bir zül’düm kendime. ahh!...
tek umduðum avuçlarýnýn içi þimdi
þimdi tek niyetim orada dua
geciktiðim bir tanrý var
madem böyle bir kul da yârmýþ
þimdi kalkýp da ege’me
istanbul gibi akma.
bak içimde bir kadýn – silahsýzdýr
ve ihtilal hazýrlýðý yapar
bir kýz çocuðu - ilahsýz…
tozlu bez bebeklerini arar hâlâ
bir baba var içimde aþkým
içimde bir baba’m var - allah’sýz!
mevsimi gelsin gelmesin
koparýr. doymaz.
yazlýk dallarýmdan bir kiraz daha.
ve ben inatla
düne raðmen inatla
ben ömrüme raðmen inatla
ömrümün dikenlerine
dala diken dik’en ellere
tene kan ekenlere inatla valla...
inan ki aþk’ým.
biraz daha sussan/ o koskoca istanbul
aþkým ne dersin...
yedi tepe birden kalkar mý þaha?
JD
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.