bir çok harabe sonrasý kimsesizler þehri gölgesizler viranesi can sokaðý... burada her mevsim gözyaþlarý her adýmda bin parça umutlar çýðlýk çýðlýða ayaklarýmda kaderden prangalar çok uzak hudutsuz ummanlar kýyýlarýma vurdu özgürlük kuþlarý (çocuklarý)
(anne duy sesimi ! )
kalbimin sokalarýnda gün yine sana dönüyor müptelasýyým gül sokaðýnýn her gün geçmesem olmuyor hiç susmuyor kahkahalarýn hatýralar senden korkuyor
bu gece yine kaçýrdým aklýmý meçhule tükürdüðüm geçmiþim peþimde... geçmiþine...gelmiþine... kaçtýðým her yerde ölüm gülüyor bende hayat ölüm uykusu düþlerimde uyandýðým yerde akrebin zehri acýtýyor
ay ve güneþ iki yoldaþ... ne bu telaþ , yavaþ ! yavaþ ! þaþtým kaldým bu kaçýncý yol ayrýmý birin de hatýralarla maðlubu belli savaþ diðerin de ha yýkýldý ha yýkýlacak umutlar sarhoþ bu cenazeyi þimdi kim kaldýracak kalbimin sokaklarý bomboþ
(sevgili duy sesimi !)
sönmez mi hiç þu karþý kýyýnýn ýþýklarý her gece yýldýzlar altýnda aþýklarý mevsim orada yaz cümbüþü hiç yaþamadýlar kýþ ayazý hayaller þehri... düþler sokaðý... ne yalan söyleyeyim canda istimiyor deðil orayý...
(gel artýk beklenen sevgili...)
ULVÝ CAN YOLDAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
ULVİCAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.