içimdeki kozmonot

bazen en zoruydu,
kaçmak kendinden.
bazen
söylemekti gerçeði
en zoru.

kapatýp gözlerini
içine
kendini attýðýn,
sessizliði çýldýrýyordu boþluðun
çýldýrýyordu.

bir zamanlar;
uzun sarý tarlalara
yürüyen rengarenk ayaklarýn,
sonbahardý
ve bunu sen bilmiyordun

nokta ve virgüllerin
caný cehenneme!
gidiyordun sen
o eski daðlarýn
sisli eteklerine
gidiyordun

içinden rüyâlarýnýn
kapkaranlýk boþluðu,
çekip alýyordun yine içine,
iþliyordun
kendi desenine
iþliyordun.

kurallara baðlý kalmayý
istemiyordun
kulaðýnda itirazlar
yürüyordun
üzerine ölülerin
yürüyordun

yaþarken ölmeyi becerip,
ölünce,
konuþmayý hayal edeceðin dünyalarý
kuruyordun kendine,
minik bir kayýktan,
kuruyordun.
-------

yaþamak ne kadar güzel.
soluk almak.
yaðmurda ýslanmak.
dinlemek rüzgârý.
neden geldiðini bilmediðin
bu sýr dolu gezegende.

10.09.2015


Sosyal Medyada Paylaşın: