güvercinler geldi mi pencerene.?
..
sanýrým güzün sahipsiz býraktýðý dallara döndük
sahi hiçbir yaðmurla dertleþmeden öldük birdenbire
enkaz doluydu kükürtlü yolculuklarýn rutubetli valizleri
senden geçen bir otobüsün tek kiþilik yalnýzlýðý oldum
beter oluyor ya pencerede buðulaþan uzak tasvirler
içinde ki radyoda dramatik kýrýk ayrýlýklar þarkýsý
ve
gözlerine doluyor o çok sevdiðin denizin ýslak tuzlarý
göçemiyorum biliyor musun.?
kanatlarýmda romatizmal üþümeler
hep ayný istikamete uçamamak þiirleri yazýyorum
sorma
imla hatalý günlerim
her sabaha günaydýnlar söylüyorum düþük cümleli
yataðýn sürgün kabilesinden kalkýyorum kavimi olmayan güne
betonarme sokaklar arasýnda arandýðým güller yok artýk
zemheriye yaslanmýþ güzün dudaklarýndan dökülüyor gözlerin
ve
karartma baþlatýlan göðün karanlýðýna iltica edeli
sadece saçlarýna kuþlar serpiþtirdiðim düþler var cebimde
olursa, yani bir kitabýn arasýnda uyursa yanaðýnýn sol alý
rüyanýn özetinde yaz beni annemin mutluluk günlüklerine
çok oldu dizlerine dökülmüþ, olmayan yapraklarda yatmayalý
sen bir tohum ek olmasa gökyüzüne, ben kökünde koklarým seni
"kocaman darbelerde yakýp, yýkarak seni seviyorumlar söylemedim sana
sadece küçük devrimler astým kirpik ucundaki ölmemiþ çocuklarýn ülkesine"
sustuðum bütün zaman aþkýna çýðlýklar bekletiyorum dilimde
kelimeler trenler olup geçiyor raylarý olmayan bu kentten
ve ayaklarýný toplayarak oturduðun þehrine gidiyor bak
sen sus
erken inen sarý sýcaðýn Cudi’ye sarýldýðý zamanda
metropol kalabalýðýn insansýz sevdalarýný bekle köy yollarýnda
bilmelisin ki zulada senden öncesine dair hiçbir düþ yok
ah diyerek baþlayan kusurlu bir alýntýyým senin göðsünden
her soluðuna bir kelebek ömrüyle sýðýnmýþým o kadar
hazýrlandýðým kestane masalý mevsiminin kar sularýyla
avucunun kurak ýrmaklarýna ulaþmayý ne çok isterdim
þimdi kilometre taþlarýnýn balkonundan bakýyorum sana
seferi aþklarýn yýrtýlmýþ duygularý var yol üstü motellerde
daðlarýn eþkýyalarý demlemiþ akþam üstünü suyun alevinde
derviþ hularýyla seyyah sevdalar geziniyor tufan bir vakitte
herþey gündelik sancýlarýn tek celsede biten dertleridir keje
býrak üzerine serilsin mavi uçurtmalarýn gölge, gölge umutlarý
sana paltomun içinde sakladýðým kendimi gönderiyorum bu þiirle
içimdeki çocuðun resimleridir þuan acýmtýrak hayal ettiklerin
býrak ferman bir aþk olsun sana olan tarifsizliðim, öyle öleyim..!
..
sanki ayrýlýk Nuh’un tufanýna bir baþkaldýrýydý
öylesine yok etti biz adlý tek canlý türünü
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.