BÝZDE ÇOCUKTUK Sen oku, ben yazayým. Bir þeyler aklýma geldikçe. Kalem silgi unutuldu, Bilgisayar gelince. Bir zaman çocuktuk, Sabah karný tok aklý oyunda, Akþama acýkýp toz toprak içinde, Sorulara muhatap dayak korkusuyla eve dönen, Oyun çocuðuyduk biz. Tatillerde sevinirdik, Sevmezdik ne okumayý nede yazmayý, Sorulduðunda yaz tatilini, Kitap okudum diyen masum yalancýydýk biz. Okul özlemini özden söylemeyen, Arkadaþlarýn özlemini okul özlemiyle özleþtiren, Öðretmene yüzü kýzarmadan, Yalan söyleyen öðrenciydik biz. Yaramazdýk ders çalýþmazdýk, Dersi dinleyen organik gýdalarla beslenen, Çalýþkan öðrencilerdik biz. 08.10.2015 Ahmet Baðçe
Sosyal Medyada Paylaşın:
ahmetbahce Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.