susuyorum

Dilsiz insanlar var içimde,
Etrafýmdaki saðýr insanlara serenat edercesine.
Susuyorum.
Her gün daha yüksek sesle,
Sana susuyorum.

Kaðýt kalem ve biraz hüzün,
Hepsi bu.
Gerisi bu.
Gözyaþý damýtmak mýsralara,
Acý bu, öfke bu.



caný çok yanan bir þiir bu,
harflerin gözleri hep ýslak.
Mýsralar kan revan .
asil bir þiir bu.
o yüzden yalnýz.


















Sosyal Medyada Paylaşın: