HEP ÖYLE
Yýldýzým kayýyordu meçhule bu zamandan
Esrik bir rüzgar aldý gidiyorsun uçurtmam
Kop koyu bir maviden geçti atlas terazi
Dökülüyor, çivisi çýkmýþ dünyada þamdan
Hep öyle hazin hazin bakmayasýn arkamdan
Gözlerim ama iþte görünen bu resimde
Eskimiþ þu gölgeye bakýp bakýp duruyor
Çaðrý çaðrý tutuþmuþ için için sýzýyor
Elleri yukarýda gönlü ulu semamda
Hep öyle derin derin dalmayasýn içimde
Kýyamet mi düþmüþ ki,daðýn þu yamacýndan
Kuþlar küskün ölüyor, semadan uçmuyorlar
Koyu karanlýk kara gölgelere çöküyor
Dönüyorlar goncasýz tipsiz tipsiz güllerden
Hep öyle kýzgýn kýzgýn , kopmayasýn arkamdan
Ýnleyen naðmelerde feryat gelir bu damdan
Uzun uzun akýyor kývrým kývrým þu nehir
Ýçimde birikmiþtir bunca yersiz nesneler
Çabuk olun, çekilin, ateþ akar altýmdan
Hep öyle yaðmur yaðmur yaðmayasýn arkamdan
06-10-2015
Hayrettin ÞAHÝN