kaç kasýrga kattý beni önüne
amazonlarca tozarýp
çaðlayanlarca ölümüne
uzadým kaç nehir;
anlatamam
öyle bir an gelir ki
sözcükler eriyiverir
anaforunda gözlerinin...
ne uzun yolculuklardý
yýldýzlarýn ötesinde
göðe bir delik açýlýr
kaybolurdum;
yeni güneþler bulurdum,
ne kanadým kaldý ne kolum
kapandý gökyüzündeki delik...
yenik düþtüm
tökezledim; kýrýldý dizlerim
taþýmaz artýk yürek beni
göðün ötesi, henüz belli deðil!...
hey deli yürekli arap atým
hep doludizgin
koþacak sanýrdým seni
girmiþken içine sonsuzluðun
yan gelip yatansýn
uzatýp boynunu öyle mahzun!
senden sen deðil
seni seven deðil
zaman utansýn
atlarýn vurulma vakti þimdi...
yaþamak þanstý, ölüm hak
göðün ötesi
belki bir avuç toprak
sen göm yere beni
üþürken tenim, sýcaklýðýný isterim...
çek silahýný, çek þimdi hemen
çiviyi çivi söker, acýyý acý
doðrusu, acýmadan sevmen
yakalayamadýk biz bu hasreti,
ayrýlýklar seni ürkütmesin
alnýmýn ortasýndaki delik
ýsýtýrken evreni
yüreðim sonsuza dek serin
ki senin eserin...
son hatýram sende kalsýn;
elimdeki ýslak mendil
kanayansa dizlerimdeki...
Þaban AKTAÞ
20.10.2000
Yayýnlanmýþtýr / BERFÝN BAHAR