“len Hasan dedin de, sanký senin Hasan deyip battýðýn adam hýrlý mý Hasan dediðin adam da tam bi macera; görsen ne hekayeler var, hep çit dikiþ gettiðinden, tabi bu epey böyük öteki talebelerden daha ortaokula gederken bile köyde o zamanlar tapýcýlar var bizde ehli(vu)kukuz gari ya senin Hasan kendini “tapý baþ meendisi” deye tanýdýrmýþ çocuklara görsen buna bi temenna ediyo çocuklar da esas duruþa geçiyollar öðnlerini ilikleyollar yahay valla”
“-ayný mitli onun gibi iþde Senget’te bi ortaokul sýnýfýna girince çocuklara ayaða gakmýþlar, seninkini öðretmen deye bu baðýrmýþ, çaðýrmýþ, nutuk çekmiþ baksayký koridordan ayak sesi gekiyo “-ben gelesiye yoklamayý yapýn” demiþ çekmiþ getmiþ
Terzi Fikri’ye elbise vermiþ “ortaokulun inkilizce öretmeniyin” demiþ iþ paraya gelince “sen muzaferin bobasýsýn deðil mi” deye baþýný sallamýþ çok sonura terzi meseleyi çakmýþ bi ðün baksayký senin Hasan, Aþcý Ýsmetin orda dýkýnýrýmýþ “-hocadan bana bi guru fasille bi pilaf ” demiþ, yeyince gakmýþ bu sefte de Ýsmet “-valla alman hocam bizden ossun” deye bundan hesap almamýþ”,
“-bunnarýn cebinde para bitti miydi davýl sesini dinlerler yes ederlerimiþ düðün evine birbirlerini iterlerimiþ, davýlýn öðüne sonura da göya “para dakarlarýmýþ” birbirlerine bunu ðören düðün sahabý da onnardan geri galmaz o da elini cebine atarýmýþ tabii..
emme biðün davýlcý “dakýlan ba(h)þýþ benim oluu(r)” deye parsayý ellerinden almaya gakýþmýþ bis sürü hengame durun-vurun derkene bunnar gaçýþmýþ”
Gökoðlan
“-len o biþiy mi arada bunnarýn yanýna varýyoduk gýr-gýr þamata gýrla
senin ki camýn öðündeki abdaslýða pompalý bi gaz ocaðý gomuþ yeni yetmelerden birini de ocakcýbaþý tayin etmiþ yövmiyesi ne mi iþdiði çay bedafa ötekinnere parayna aklýsýra gayfada yimbeþ Hasan a(ða)da on guruþ’a o yanýldý yenildiyse çaylar beleþ aklýsýra gumar oynadýyo gaybeden üsdüne üslük bi de bulaþýklarý yüyo
emme bulguraþý bundan, piþiren daþýran keleþlerden biri yuka ekmek üstüne yay(ýy)o üsdüne küflü deri peyniri muhabbet ohhooo
geþtiðimiz hafta badýlcan turþusuysa aþýn yanýnda bu hafta çay soðaný top oynayýp gelmiþiyiz onca týð gibi deliðanný o mubarek de galabalýkta nasý(l) yeniyo gapýþ gapýþ, valla saný(r)sýn ardýmýzdan atlý govalayo varýsa Hasan Abi döken saçana illet oluyo(r) du sanýsýn gayýnna ðibi adapdan mesul hepimizi terbiye ediyo(r) du
vakýt da böðünkü ðibi gün endim-eniyo, aðþam garannýðý çökmeð-üzere evi bi ðözel, baþdan aþþa temizledi ufaklýklar amma varýsa haylamayý eyi beceriyodu.. gurnaz valla kimse anasýnýn evinde deði(l) kendi evinde bile öyle hamarat çalýþmaz amma burda baþlarýna geleceklere dünden ýrazýlar çünkü dýþarýda galaný gurt gapar emme bi(r) tek Göðoðlan hariç..
ne onun umurunda ne de bize göre o bizim köylüydü Göðoðlan ayrý bi tavlýkadan baþga bi tecemilleti di valla emme Gökoðlan,… baþka bi muamma .. tamam.. dersine dýkkatlý da ne emmeye, ne gömmeye, ne mu(h)abbete geliyo, ne bi mencilise garýþýyo ne de bi ilece yarayo, ne de bi yaralý barnaða iþeyo ta öyle!
dediðim-dedik biri, tabi zengin çocuðu olunþa da eline yakýþmayo ortayer iþi, görmemiþ ki böyle biþi can-ý yürekden sarýlmayo bizim ðibi temizliðe gatýlsa da doslar alýþ-veriþde görsün hesabý barnaðýnýn ucuyna dutuyo “yeni ðelinin þey duttuðu gibi” emme bizim de gözümüzden gaþmayo..
Hasan Abi bize göz ediyo, siz iþinize bakýn asdaným Gökoðlaný bana burakýn “-siz ona aldýrman” “-ben ona gösdercen az sabredin” “-fe(h)metmez görünün” der gibi goya çakozlatman gibilerden baþýný salladý.. ani takke bizim çete gözgöze ðeldik yüre(ði)miz serinledi “ooohhhh, þükür” dedik macera baþlayo gari seyret filimi hinci
hadi ben neyse de; Gökoðlan, ötekinner gibi aç-açýk galmayo Hacý Göðebe baþýnda eve vardý mý ýscacýk zobanýn baþýnda “oooohh” kesdene kebap, yemesi sevap.. ye iç, yan gel yat.. ammaaa ya; ötekinner Allahýn unuttuðu gullarý..
iþdeee onarýn hali harapdýr, irezillik-kepazelik had sf(h)ada kiralýk odalarda periþannýg burcu burcu tüter anasýna satayýn… köyün yolu gapanýr, gelen geden olmaz ne ekmek ne odun.. ne harþlýk..
aklýma ðeliyo daa.. insanýn burnunun dire(ði) sýzýlayo hinci bile neye derseniiiz, zor iþ! ya bizçileyin odunu yoktur ya ekmeði, ya gatýðý ya harþlýðý, ya da hepiciði küllüyen mafiiþþ
onun uçu; biz.. birbirimizinen baðdaþmaya mecburuz annacað(ý)nýz bi de galabalýk olunþa biðünden biðüne.. bela da baþýmýzdan eðsilmezdi, baþýmýza tebelleþ olan her bela; da bizi ganbaðýynan gazzýk baðýnan ba(ð)lardý birbirimize
emme valla kimse bize biþiy deyemezdi çokaþývýrýdýk sarýca ðibi.. çatdýklarýna çatacaklarýna bin piþman ederdik, erkeðseler bizim birimize yan baksýnnar, Dinarlýlarýnan akrabayýz icabýnda bi de Daþevli Cuci’inen, Alatakkanýn oðlannar bizim köylü olmasalar da bizim dakýmdanýdýlar
Gökoðlan mý.. onun zati elin etlisiynen, sütlüsüynen alakasý olmazdý ki ne zaman serserilik etçek Allahýn garibi varýsa da yoðusa da.. sabah aðþam ders Göðebe ona soluk aldýrmayodu “-netçen sen onnarý,” derimiþ “-iki ðün sonura sen müdür filen oldun muydu it(a)at etmezler, hasitlenirler, aya(ðý)ný gaydýrmað isderler sen onnara bakma, uzak dur, serserilere garýþma sen de onnar gibi olcaðsan ben burada neye ömür çürüdüyon”
hacý ebe bize depeden bakýyodu Allah var hani biz citdikiþ gediyoz ya onun durumu çoð eyi Allaha emanet.. emme biz öyle edemeyoduk hinci ne yalan söyleyen bizden.. trampet çalan var top oynayoz eyi kötü zatin sýnýfýn dakýmý hep bizim köylüydü eyi oynadýðýmýzdan deðil de biz pasý hep birbirmize atýyoz ötekinneri gazýmayoz, eseltmeyoz..
fener formamýz hazýr hepimizin maþda fenerliler alkýþlayvýdý mý yetiyo ötekinner gýcýk olsa ne yazar anasýna satayýn herkes bizi “eyi biliyo” sanýyo, erkeklerise bi çelme falan daksýnlar valla hepimiz her yandan, hücum ederdik garþý sýnýf dakýmlarý bizden çekiniyollar þampiyonnuk; çantada keklik, inþallah Hasan Abi bize “çete” derdi, eyvallah
de! ona gelcen bizim birimizin odunu varýsa hepimiz onun evine çokaþýrýz ekmek-katýk paylaþýrýz harþlýðýmýz varýsa hiþ deðilise de tütünü, cýðara paketini ortaya atarýz müslümanýn malý ortaðýdý evelallah!!
amma Gökoðlan, evine gedemezsin “evde ebesi var” o gelemez neye; “ebesi arar” da bana galýrsa mahana iþin aslý kendi de istemez ya neyse harþlýðýndan koklatmaz “yaralý barnaða iþemez” neye; parasýzlýðýn ne olduðunu bilmez ki gosgoca köyün Arif aðasýnýn o(ð)lu
bizden üç yaþ güçcük emme sene kaybý olmadýðýndan geçen sene direk geþdi bu sene bizi yakaladý kopya vermez, neyye dersleri eyi senin halinden anlamaz ki mubarek “davþan boku, kokmaz-bulaþmaz” biþi
zati bizim köylü olduðunu bizim sýnýfdakýnnar bile bilmezdi biz çeteydik, Hasan Abi demiþmelyin onu çeteye ihtiyacý yoðudu bizim köylü birine, biri biþiy dese, toplaþývýrýdýk o bizim içimize girmez tenefislerde bile ders çalýþýr çalýþkan da olunca kimseynen takýþmaz, kendi halinde dedikleyin, davþan boku dedikleri cinsten biri zati de bizim köylülere hiþ benzemezdi
amma Hasan Abi eyi bilirdi o’nun bizim köylü olduðunu hiç zayýfý olmadýðýný, biz çi(f)t dikiþ gederkene onun direk geþdiðini, barnakla gösderildiðini, bu sene de galýr da belge alýrsak baþýmýza gelecekleri,
evvela kendisinin “-anam avradým olsun hepinizi, kör eþþeg sudan gelesiye” döðceðidiðini sanki kendisi ne bok da býrak akrannarýnýn çoluk-çocuða garýþdýðýný ondan kaþ yaþ gücük Cemal Aganýn askerden geleli haný vakýt olduðunu da biz bilirdik emme deyemezdik..
o da kendisi garnýnýn zayýf yanný eyi bilir gerçi ha! siz de: “-sen önce kendin toparla deyceniz emme benim yaptýðým hatalarý, sizin de yapmanýz þart mý söz temsili ben hurdan atlasam, siz de mi atlacanýz..” … “-siz çalýþýn çocuklar; bana aldýrman bakýn hinci; bizim oðlan; adam ovaya gediyiyo eþþek gibi çalýþýyo emme eve gelince üsdünü deðiþdiriviren suyunu ýlýþdýrývýran sýrtýný sürtüvüren var adam gayfaya bile ðetse yolunu gözleyen biri var” ..
“-ben Hasan Aðanýz kimin umrundayýn oyusa benim akrannarýmýn çocuklarý okula ðediyo ben hâlâ dirsek çürüdüyon yarýn “tohh” dersiniz emme iþ iþden geçer;” .. “-yok okumaycaðsanýz boþuna bobanýza masraf etdirmen bir an evvel gedin, önce evlenin, ondan sonurasý Allah kerim olu(r)-geder..
hocanýn dediðini dinlen varýn getdiði yoldan getmen benim adým hýdýr elimden gelen budur” derdi ..
DEVAMI YARIN
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.