SEN YOKSUN

Sen yoksun.
Gidince aklýmýda götürmüþsün
canýmýn yarýsýda yok, o da mý seninle geldi yoksa?
Ya nefesime ne oldu?
Adýný haykýramýyorum,komþularý senmi tembihledin?
Hiç kimse benimle konuþmuyor,alacaðýn olsun
olmuþken aðlamayýda yasaklasaydýn ya,
þimdi bu köhne yerlerde gizli gizli aðlamazdým.

Sen yoksun.
Güneþe senmi söyledin doðma diye?
Bir türlü sabah olmuyor,zaten uykularýmý
en baþtan delik teþik etmiþtin uðramaz oldular bana,
hayalinide kaçýrmýþsýn gecelerimde,karanlýklar içindeyim
semada mehtap yüzün yok ay-yýldýz isteksiz parlýyor,
hep bulutlarda saklanýyorlar.

Sen yoksun.
Aklýna gelseydi bendeki resminide mi alacaktýn?
Beni büsbütün silecektin yani, dünyandan
iyikide o þarkýyý ezberlemiþim be, yoksa onuda
dilimden söküp atacaktýn, bunlarý hak edecek ne
yaptým sana?

Sen yoksun.
Ýstemiyorum gitiðin yerlerin adresini,korkma
zaten seni arayacak mecal býrakmadýnki benden,
her yaným kýrýk dökük.
Bu kadar acýmasýz olduðuna inanmýyorum,bir his var
içimde o þevkatli yüreðin seni bana getirecek.
Kanadýmý kýrýp býraktýðýn yerdeyim,ne zaman
gelirsen gel,
hani o beklemeye mahkum etmiþtin ya beni,
unutun mu?
Bütün gönül yollarýný da bana yasaklamýþtýn ya,
gelmesende olur,içimdeki büyüyen sen bana yeter
onunla mutlu olmaya çalýþýrým...

Hacý TÝMURTAÞ

Sosyal Medyada Paylaşın: