EVLAT

Gel þöyle biraz yanýma otur evlat
Hem beni dinle,hemde sen anlat
Sanmaki hep toz pembedir bu hayat
Gitiðin yollarý bilerek yürü evlat

Gördüðün her nesne deðiþebilir
Bir fare bile efelenip devleþebilir
Padiþah varlýk içinde körleþebilir
Yaradanýn kanunu deðiþmez evlat

Unutmaki ölümden gayrýsý nafile
Baki kalmayacak ne kral nede köle
Olur olmaza sýrrýn verip düþme dile
Son piþmanlýðýn faydasý olmaz evlat

Gençlik dediðin bahar misali biter
Kuruyan dallarýnda baykuþlar öter
Dost bildiklerin seni uçuruma iter
Tutunacak bir dal bulamasýn evlat

Hayatýn aðýr yüküyle omuzlarýn çöker
Sevdiklerinin vefasýzlýðý belini böker
Dünyanda ne sabah olur ne þafak söker
Kendini karanlýklar içinde bulursun evlat

Elbet her kul yaþar kendi alýnyazýsýyla
Cehalet ve inat acý çektirir fazlasýyla
Ölmek istemiyorsan eðer akýl kazasýyla
Atalarýnýn rýzasýný almadan gitme evlat

Timurtaþým yaþadýklarýmdan esinlendim
Ne isyan etim nede kimseye kin besledim
Sen anlatmadýn ama beni sabýrla dinledin
Yaþadýkça yolun ve bahtýn açýk olsun evlat


Hacý Timurtaþ
Sosyal Medyada Paylaşın: