İnsanlığı Yaktılar
Aþkýn kalesini yaptým gönlümde
Yýktýlar haddini bilmiyon diye
Ýnsaný sevmeyi yazdým ömrüme
Yaktýlar haddini bilmiyon diye.
Sevgi sellerine gönlümü sürdüm,
Gözlerimde seller, deryaya durdum,
Ben kendime neden niçini sordum!
Yaktýlar haddini bilmiyon diye.
Dünyayý kuþattý iblis kavimi
Kirlettiler gökde açýk mavimi
Gönül bahçesinde sevgi evimi
Yaktýlar haddini bilmiyon diye.
Nice sevenlerle, aþkla söyleþtim,
Gönülden gönüle güldüm eyleþtim,
Ýyi yi, kötüyü dostça paylaþtým,
Yaktýlar haddini bilmiyon diye.
Aþkýn, kazanýnda, piþtim piþeli,
Kimi üzgün gördüm, kimi neþeli,
Gönül döner durur, aþka düþeli,
Yaktýlar haddini bilmiyon diye.
Kimi uykulara, yenice dalmýþ,
Kimi benzin kiprit meþale almýþ
Ýnsana yakýþmaz soysuz davranýþ
Yaktýlar haddini bilmiyon diye..
Kimseye, eðmediðim diye baþýmý,
Vurguniyin sele kattým yaþýmý
Ýçimde bir ateþ zaman aþýmý
Yaktýlar haddini bilmiyon diye.
Ozan Vurguni
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.