Vataným yok benim...
Çocukluðumun yaþadýðý sokaklar
Çoktan silinmiþ haritadan
Evimin duvarlarý yýkýk.
Hangi yola sapsam çýkmaz sokak
Hangi kenti seçsem kusar beni.
En kötüsündeyim oyunun
Ne bu kent benim
Ne bu insanlar,
Baharlar bile yalandan açarken çiçekleri
Ýçimin karþý kýyýsýna
Vurmaz hayat.
YARINLAR SUSAR...
Ardýmdaki gölge konuþur,
"Vataným yok benim"
Hangi pencereden görmüþtüm güneþi
Hangi zaman çaldý
Ýçinde çocukluðumu sakladýðým
ÇOCUK DÜÞLERÝNÝ
Büyümek bilememek mi ?
Unutmak, düþlememek mi ?
TERKETMEK MÝ ?
Çýðlýk çýðlýk baðýrarak
Hayata gülümsediðin o küçük deniz kentini...
En acýsý
Bilememek...
Nereye ait ruhun
Hangi dünya senin...
Ardýmda kocaman bir hayat
Sürgün zamanlardayým
Düþlerim hain
Hayaller uzak
Bir ses yükselir her çýkmaz sokaðýn baþýndan
"nereye gidersen git"
Vatanýn yok senin...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.