Hiç kimseye ihtiyacým kalmadý hayatýmda, Ne eþ, ne dost, ne kardeþ, nede akrabalarýma, Her biri düþman gibi hançer saplayýp çýkardý sýrtýma, Yeter beni benimle býrakýn artýk ne olur.
Yalan, dolan nedir bilmedim bilmem, Hiç kimsenin ardýndan kötü bir söz söylemem, Yýllardýr çekiyorum, çekeceðim çileyi olsam da verem, Yeter beni sadece dertlerimle býrakýn ne olur.
Sevdim saydým herkesi bir yudum mutluluk istedim, Karþýlýk göremedim koynumda yýlan besledim, Bu muydu bana reva bir an mutluluk görmedim, Yeter beni içimdeki acýyla anýmsayýn ne olur.
Zafer Özcan-(06.10.2015)
Sosyal Medyada Paylaşın:
BELALIM532 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.