Sabýr ile el açýp dilendiðim boþuna Direndikçe gam doldum döndüm sabýr taþýna Tek çiçeðe hasretim meftun oldum kýþýna Boþ ellerim buz tutmuþ donmuþ gülüm gelemem
Can emiyor yataðým mezardan bir farký yok Ýçimde zerre þüphe zerre kuþku korku yok Kalbim yetim bir çocuk ne evi ne barký yok Gözümde yaþ tükenmiþ dinmiþ gülüm gelemem
Býraktýðýn gibiyim her þey yerli yerinde Ezberim oldu sancýn yaran kaldý derinde Elbet toprak olurum ben de günün birinde Bu ayrýlýk üstüme sinmiþ gülüm gelemem
Kaçamam kasavetten acým doldu taþýyor Azap yolu bedenim arsýzlýkla yaþýyor Umutlara kar düþtü hayallerim üþüyor Geldiðim gün öldüðüm günmüþ gülüm gelemem
Gülþah Gayret / TEKÝRDAÐ
_
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülşah Dağlı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.