Sýrtýmda eski bir ceket Son dal cigara aðzýmda Rüzgar saçýmda Ellerim cebimde Tek kaþým kalmýþ yine Deniz dalgakýranlarla konuþmakta Bir sessizlik varki Öz canýmla boðuþmakta Kalp elpençe divan Akýl düþünmekten viran Ayak yürümez yüremekten Bu haller iyi haller deðil Sevince oluyor iþte yürekten.
Lakin lokman yok aramýzda Þifa bulunmaz mý vicdanýnýzda Ha vicdanlar kalkalý çok mu olmuþ? Öyleyse bize de müsade vakit dolmuþ. Yok istemem dostlar da beri dursun Saðýr sultana da yazýp verin o da duysun Meðer ne boþ iþler peþinden koþmuþuz Arkadaþlýk dostluk sevgi diye ömrümüzü yormuþuz E tabi rüzgar da var cigaram da bitti Bir zahidem söylerdim ya Boðazým düðümleniyor Neþet baba da gitti Ufaktan yaðmur baþladý Dalgakýranlarý daha bir tokatlýyor deniz Cekette hani dedik ya eski Tüm suyu geçirdi münafýk iþte Daha lafa tutmayýn da gideyim Yoksa kurumaz ruhumuz bu gidiþle..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kutatgu Bilig Metin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.