Sen hep ulaşılmaz kalacaksın...

çimde uçsuz bucaksýz bir karanlýk var, ve ben o karanlýðýn en uzak noktasýnda, sadece gözlerinin ýþýltýsýný görerek yaþamaya devam edeceðim,,,
Her fýrsatta koþmak istiyeceðim sana ama ayaklarýmda bir yorgunluk. Düþeceðim düþüp düþüp kanatacaðým dizlerimi.
Sen hep ulaþýlamazdýn ve hep ulaþýlmaz kalacaksýn,
ve ben hep o karanlýklarda sana hasret.sana çaresiz,
Hiç sevmem karanlýklarý,ve aklýmý kemiren karanlýk düþünceleri,
Bir baþka sevdanýn yalancý koynunda tebessüm etmemeli yüzün.
O küçük bildiðim ellerini sýkmamalý baþka bir el
Ve düþündüðün hep ben olmalýyým.
Yoksa ne deðeri kalýrdý sana olan aþkýmýn?
Söyleyebilseydin ve bilseydim keþke bu kaçýþýn nedenlerini,?
Yarým kalan aþklarýn hüznü mü seni mutsuz eden?
Söyleseydin, susmasaydýn keþke suskunluk seni benden etmezdi,
Oysa hep mutlu olmaný istiyordum,
Benim olmadýðým yerlerde bile beni düþünerek.
Sen uykularýn en derininde olduðun vakitlerde
Rüzgârlarla geleceðim beni fark etmeyeceðin pencerene.
Mutlu olduðumu sandýðým vakitlerde,
hep bir hüzünsün zavallý yüreðimde ve hep bir eksiklik olacak ellerine hasret ellerimde.
Sen mutluluk rolünü oynarken, ben hep seni seyredeceðim
Sahilden bakýp uçsuz bucaksýz denize.
Sevgi bazen çift taraflý iþkence,
neden acýtýr ki insan sevdiðini hiç olmadýk nedenlerle?
Aslýnda mutluluk yok biliyorum senin olmadýðýn þehirlerde.
Bu yüzden mutsuzluðu yaþayacaðým kokunu duymadýðým sahillerde.
Senden bir baþkasýnda tadamayacaðým mutluluðu
Ve beklemeyeceðim baþka bir selam hiç kimseden.
Senin dudaklarýndan çýkmayan hiç bir kelime önemli deðil inan.
Ellerim, ahh zavallý ellerim cebimde, Ellerine hasret, çaresiz þimdi.
Düþlediðim her þeyin kahramanýsýn sen, ve mutlu oldum Düþlerden her uyanýþýmda.
Acaba ne düþünüyorsun uyurken? Neleri hayal ediyorsun?
Oysa ben uykusuz ve yorgun gözlerimle Duvarlara defalarca gözlerini çiziyor ve onlarla sohbet ediyorum bilmiyorsun?
Sana düþlerden bir aþk yaptým.. Ýçinde hep birlikte olacaðýmýz.
Ama ne yazýk her uyanýþýmýzda bir birimizi yanýmýzda bulamayacaðýz.
Olsun, sevmek seni zaten yokluðunda da sevmekti.
Ve hiç þikayet etmedim
Ben sende anlam kazandým. Yanýmda olamasan da, bakamasam da hiç rengini bilmediðim gözlerine.
Ahh o gözlerin! Biliyorum yakacak bedenimi her gece..
Dur! Biraz daha yanýmda kal, yanýmda varlýðýna sarýlayým.
Gitme! Gitme ki ellerime söz dinleteyim.
Yüreðimin sesine dayanamýyorum
Sen giderken haykýrýrcasýna arkandan sesleniþine gitme...
Sen saðýr, yüreðin saðýr.
Hiç bakmadan gidiyorsun bensizliðe.
Gidiþin acý veriyor düþlerde bile.
Sen, yorulduðunda aþklardan ve yalnýz hissettiðinde kendini sakýn korkma sadece gözlerini kapat ve beni düþün,
göreceksin yalnýzlýðýnýn usulca seni terk ettiðini.
Yüreðimde sana ait bir yer var, kimsenin bilmediði ve kapýsýnda taþtan duvarlar ne zaman ki beni düþünürsün.
Depremler olur yýkýlýr tüm duvarlar. Avuçlarýma bak ve anla senin varlýðýnla terlemek istediklerini.
Ve dudaklarýma bak sonra, hiç öpmediðin öpemeyeceðin hayallerle kuruduðunda.
Ne avuçlarýma bakacaksýn, ne dudaklarýma
Ne yazýk yüzü bedeni olmayan bir aþký satýrlarda býrakacaðýz.
Olsun bir gün, nasýlsa bir gün anlayacaksýn gerçek aþkýn tuttuðun ellerde deðil de benim hüzünlü aþk þiirlerimde olduðunu.
Seni unutmak için acelem yok. Ben bir ömre sýðdýrdým seni..

Acý ve hüzün zaten adým benim. Daha ne kadar acý çekebilirim?
Sen kimsin ben kimim boþver bilinmesin...
Hiç bu kadar yanmamýþtý içimdeki sana ait yüreðim kor akþamlarda ve hiç bu kadar gözyaþý dökmemiþtim
dilsiz duvarlara bakýp sen, ben ve imkânsýz bir vuslat, hiç bu kadar acýtmamýþtý canýmý.
Seni severken
Bu aþk
Nereye varacak diye hiç düþünmedim.
Düþünseydim zaten sevemezdim ...
Sosyal Medyada Paylaşın: