Atarken tum ozlemini gonul teriyle yar gonlu uzerinde asigin nefesi Daralir daralirda olesi gelse olmez oyle sýkýsýr asigin gogus kafesi Yýkýlýr o an tüm hüzün cam kýrýgý gibi un ufak olur erir biter kum gibi Ama unutmamaliydi sevgili, aski daha iyi taryardi asigin gonul kefesi
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hakiyazar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.