"bu þiir 17 mayýs 2014 tarihinde SOMA maden kazasýnda hayatýný kaybeden kardeþlerime ithafen kaleme alýnmýþtýr..."
Hani bazen aðlarýz Teskin içindir yüreðimizi bu aðlayýþ Sessizlikle bir bað kurar dilimiz Ne söylesek yetmez, kesmez Bitmez katran karasý acýlarýmýz Damla-damla düþer keder Elemler çizme boyu Ve bir gerçek þimdi kardeþlerimin yüzünde; Hiçbir kara bu kadar temiz olmamýþtý Hiçbir ekmek bu kadar helal!
Sahi en son ne zamandý Analarýn, eþlerin, kardeþ ve evlatlarýn Bir soluk kadar kýsa Ve bir ömür kadar uzun bu bekleyiþleri Hangi yaramýza dokunsam þimdi Ayný ses duyulur her yanýmýzdan Sarý kamýþ mý? Marmara mý? Van mý? Býrak kardeþim býrak! Kapkara yüreðimi temizlemez bu k/ömür Ellerimi çekeyim mi soma? Ekmeðiniz kirlenmesin!
Kardeþlik vardý hani Uhud da içilmeyen suyun susuzluðunda Ölümü içmek daha hiçti kardeþliðin coþturan o lezzetinde Ölüm içilmiþ su dökülmüþtü topraða Kazanan kardeþlik olmuþtu ölüm meydanýnda Þimdi bir kardeþlik daha var soma da Namus ve þeref kokan bir nefesin uðultusunda; ’beni býrakýn Mahmut’u çýkarýn, o evli eþi hamile’ Allah’ým! Nasýl titremesin arz bu söze! Uzun mu uzun, okunmaz bu cümle... Bir de þu yüreðimi titreten annenin feryadý Mustafaaaaaaaammmmm!
Ekmeðimi verin gideyim abiler Olmadý öleyim ekmeði götürün sizler Ne büyük bir kavga bu Bir ekmeye öl-öl bitmiyor Ve þimdi ellerimi gözyaþlarým yine yakýyor Biraz Filistin, biraz Mýsýr, biraz Suriye Ve kapkara bir SOMA var avucumda... Buyurun beyler, siz ýsýnýn bu kömürle Cennet bizi ister Duymadýnýz mý? Þimdi karalar en temiz yüzler...
Alnýmýza baktýlar ilkin Derin iki çizgi Keder ve hüzün Onur ve Þeref Sordular hani; Bir daha çalýþýr mýsýn orda? Çalýþýrým tabi, çaremin bir tek hali var Bir tek hale bin tane yüzle bakarýz Bembeyaz yüzde hep Nur var sanýrýz Unuttuk oysa azizim Bazý Nurlar Siyah olur!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Davut Daşkıran Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.