Bir sen vardýn unutmaz dediðim, Bir de, güz yapraklarý önemsemeden çiðneyip geçtiðim. Yapraklar, sonbaharýn ardýndan gelen, Saðnak bir yaðmura yenik düþtü, Toprakla kaynaþýp serfiraz oldu. Sense saatin tiktaklarýný ardýndan sürüyen, Zamanla kaybolup gittin. Adeta sessizliðin sesi ile dost oldun. Yazýk! Ne kadar acý, Unutulmak dedikleri buymuþ meðer...
Sosyal Medyada Paylaşın:
krizantem63 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.