kalp kırıkları
Bedenim kalp kýrýklarý ile dolu
Esir ruhum kurtul onun elinden
Biliyorum bir çok kez öldüm
Haklý hislerimi zincir e vurduðumda
Þimdi aklým mezarlýk gibi
Unuttuklarým hatýrladýklarýmdan çok
Atmak istedim zihnimden parazitleri
Gerçek her zaman doðrudur dedi kalemin biri.
Savrulan Yapraklara karýþan ayaklarým yürürken emin;
Nefesimi yine yakýyor tütün...
Akan saatlere beraberinde eþlik eden Ömrü
Tutmak isterdim ellerinden...
Koþmak isterdim çoçukcasýna..
Yaralarýma baktým ;
Bu benim deðil birilerinin
Biri kapanmadan izi kalýr diðerinin
Acýlara baktým;
Bu benim deðil birilerinin
Biri dinmeden ezilmiþliði baþlar diðerinin.
Umudun kýyýsýna çok kez demir attým
Duygularýmýzýn derinliðinde ki koylarda avlandýk
Biz seninle kardeþ deðil miydik
Ayrý yerlerde, ayný hayale kapýlmýþ, ayný ormanda kaybolmuþ çocuklar…”
Biz
ayný yerinden vurulmuþ, ayný yerinden kanayan, ayný yerinden acýyan beden gibiyiz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.