ÖLDÜRDE ÖYLE GİT

gariban bir semtin
iki fakir çocuklarýydýk biz seninle
herkesin oldugu gibi bizimde
hayallerimiz vardý
sen hep ýþýltýlý renga renk
bir hayat isterdin
ben ise son nefesimi bile
senin yanýnda vermeyi

gece karasý gözlerine
gülümsemek ne çokta yakýþýrdý
gözlerim takýlý kalýrdý gözlerine
ritmi yükselirdi kalbimin
çarpardý delicesine
sen sen diye

son bahar yapraklarý
döküldü sonrasýnda
ve ardýndan çetinmi çetin
bir kýþ sardý etrafýmýzý çepe çevre
ayrýlýk çanlarý çalmaya baþlamýþtý
yasaklar ve yalanlar girdi araya
birde giderken yazdýgýn
o son mektup

ve þöle yazýyordu baþlýkta
biz ayrý dünyalarýn insanýyýz
ayný yerde dogduk ayný yerde
büyüdük belki ama
sen bir kuru ekmekle bile mutlu
olurken ben bu virane semtte
ömrümü harcamak istemiyorum
elveda diye bitiyordu

karanlýk gecelere hapsettin
býrakýp giderken yüregimi
kaybettirdin bana yaþama sevincimi
söküp al gözlerimdende
býraktýgýn resmini
sonrasýnda dur ve bir kurþun sýk kalbime
bitir bendeki duygusuz ve acýmasýz seni

E R K A N



Sosyal Medyada Paylaşın: