CANAN

sabahýn kör karanlýgýna uyandým yine seninle
yüregime saplanmýþ deli sevdan aðlattý öylesine
sensizligin hüznü var iþte bu koca evin içinde
senki engin denizlerin suskun perisiydin canan
habersiz mektuplarýn satýrlarýnda baþlýk oldu adýn

kýr bahçelerinde ellerini tutup koþtugum yarsýn
gecelerimin kanayan yarasý oldun þimdi canan
tamda mutlulugu buldum derken gidiþin neden canan
tüm dünyayý üzerime yýktýn duy sesimi ey nazlýcan
soguk ve ýssýz ölümümsün alýþýrmý yokluguna bu can

sevdalý þarkýlarýmýn baþ rol oyuncusuydun canan
matemin gözlerimde ölümüne isyan ediyor durdu zaman
gönül bahçeme ektigin kýrmýzý güller yaþerdi bak
varmýydý tek baþýna sonsuzluga yürümek varmýydý
bumuydu sözümüz bumuydu sevdamýz bumuydu canan

sen benim yaþama nedenimdin aldýgým nefesimdin
bahtý karalý çiçegim hangi adaletin kanunuydu gidiþin
gizemli gülüþlerini kim soldurdu kim çaldý seni benden
kara topraklarýn soguk yüzümü aldattý seni nazlýcan
çaresizligim çöktü gençligime bir sanamý kolaydý çekip gitmek

karanfillerin narin yapraklarýnda sevmiþtim ben seni
çim yeþili gözlerinde yanan küçük ateþle sevmiþtim
söylesene nasýl dayanýr bu beden sensizligin yüküne
agýr bi taþý koyacaklar þimdi üzerine neden canan neden
þiirlere sýgdýramýyorum seni anlatamýyorum sevgini canan

Erkan Sezgin









Sosyal Medyada Paylaşın: