Gecekondu Düşler

vurdum duymazlýðýmý söküp aðzýmýn daðlarýndan
suskun notalar halsiz unutkanlýklarým
susan kendi çýðlýðýnda boðulur diyorlar
bir þarký kaçýyor aklýma
çatlayan dudaklarýmda sabýra bileniyor dualar
kocaman bir sus tarlasýnda kýsýrlaþýr aðýtlar
yaban yürek sancýsýnda yaðmurlar çöker yataðýma
gölgeler tövbeler, yeminler gece kalabalýðýna karýþan zýlgýtlý düþler
küfürler sürgün duvarlara
bu mermi sesinde havalanan kuþlar
baharda cemreyi müjdelemezse gözlerin
kustuðum çýðlýklar da uçuþacak güvercinler

daðýlýrken sigaramýn dumaný
yalpalar dudaklarýmda adýn
anason bile tutmuyor artýk kendini
anýlar gömülürken kül tablasýna
sen kendinde býrak menevþe kokulu gülüþlerini
bahanelere sýðýnan mevsimler soyunuyor göðsümde
saatlerin ardý arkasý kesilmiyor sancý sancýyý doðruyor
biliyorum ne sen sarmaya müsaitsin artýk kanayan yanlarýmý
ne ben gelip diz çökmeliyim yüreðinin avlusuna
amel defterime birkaç günahýn vebalisin omuzlarýmda

þimþekler kesik kesik kusuyor öfkesini akþamlarýma
söz verdim ne adýný kusacaðým kalemin karanlýðýna
ne de þiirlerim anlatmayacaktý seni
dilimde çakýlý kalmýþ bir türkünün yakan sözcükleri
hatýrlatmayacaktý seni bana
þiirler unutulmuþ birkaç anýyý küllüyor
ellerimde bir çocuk düþü yemin
yaralý bir yüreðin tirajý komik haykýrýþý
çingene kadýnýn fincanýndan yükselirken adýn
seni unutmadýðýmý haykýran birkaç damla
hoþçakallarý ceplerimize doldurduðumuz tren garlarý
sen olmayýnca bilirsin üþütmez gece
bir kedi devirir geceyi kulaklarýmdan
tozu dumana katýlýr yüreðimin

topla þimdi bohçasýný bana alýp kaçan anýlarýný
sabah ezanýna karýþýrken ninni sesi
aklým damla damla düþer hecelerin arasýna
beni hatýrla demiyorum sana
býrak beni soyunup, seni giysin güneþ
doðaçlama düþ kurup karanlýða
mavisi senden gecekondu bir düþte unutup
yüzünün avlusundan süpürme beni

Sosyal Medyada Paylaşın: