Aðlayan bir sabahla uyandým
Bütün gece yer gök aðladý
Ýnsanlar kalleþ be dostum
Doðru söyleyenin yeri yok dünyada
Doðru yaþayanýn
Þimdi ben gökyüzü aðlarken
Nasýl yaðmur yok diyebilirim
Nasýl yaðmursuz þiir yazabilirim
Bilmiyorum
Böylesine nasýl yalan yaþar olduk
Böylesine acýlarla palazlanmayý nasýl öðrendik
Acýyý kesip atacak býçak
Söküp yýrtacak cesaret
Yok mu ?
Hani o çið süt emmiþ tarafýnýz
Neden birbirinize çemkirirken
Has düþmanlarýnýzýn elini öpüyorsunuz?
Söyleyin!!
Ayýp olmasýn diye!
Ayýplarýn en büyüðünü kendinize sevdiklerinize yapýyorsunuz.
Kimlere yetiyor gücünüz
Söyleyin!
Bu güçsüzlüðün gücünü kimden alýyorsunuz?
Kalbine yandýðýmýn dünyasý
Öylesine güzelsin ki
Sana bakmaya korkuyorum çekiniyorum
Nereye baksam insan eli bozmuþ
Oyuk oyuk içini oymuþ
Her tarafý tarafýna boþ oyuk kavuk
Ve kabuk tutmayan yara bere içindeyken bile
Yinede kimseye benzemiyorsun
Marsta su bulmuþlar
Al sana su
Akþam yaðmurla dolmuþ
Top sahasý kuru dere tepe
Hatta yaðmurunda yürüyen
Yoksulunun ayakkabýsý içine
Kaþýna gözüne saçýna sakalýna
Çatýsý akan evlerde renk renk leðenlerin içine
Zenginler þimdiden bilet ayýrmýþlar
Mars yolculuðuna senet baðlamýþlar
Sanki ölmemeye Tanrýyla
Ne edecekler parayý marsta
Okul yol su tabiki ilk önce ayak yolu
Ýçini pisliyecekler marssýnda
Koca dünya yetmedi.
Hey gidi hey!
Okutup adam etseler ya
Sokak çocuklarýna, öksüzü, yetimi
Yoksulun zeki çocuklarýna
Yook! Sonra nereden bulacak baþ eðecek
Irgatlýk edecek
Üç kuruþa beþ köfte üzerinden
Yoksulun hakkýndan emeðinin üstünden
Cumburlop marsa gidecek maniyi
Ah! Mani Mani oynatýrsýn sen billahi elinde
Zengini, fakiri hýrlýyý hýrsýzý bir tek sabiler bilmez.
Versen eline aðzýna sokar boðulur
Ben söyleyeyim paranýn fazlasý ziyan!
Dostun düþmanýn çoðalýr neme lazým!
Ben bu konuda pek rahatým.
Cep delik cepken delik
Býrak marsý, dünyayý bile gezemedik
Anlýyaðýnýz..
Dünya kalabalýðý..
Ýþte dünya kalabalýk olsun!!
Nurten Ak Aygen
30.09.2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.