eflatun bir hüzün býraktým
gün akþama dönmüþtü
yorgun bulutlar yaðmura
uzayan yollar da sana
silmeye mecburdum izlerimizi
yaðmur hiç dinmesin diledim o gece
bu yüzden belki
yaðmurludur geceler bu þehirde
bu yüzden belki
hep acý bir tadý vardýr göz yaþýnýn
sýðýndýðýn meyhane köþesinde
unutmaya çalýþýrken eski bir þarkýyý
þerefine içersin yudum yudum yalnýzlýðý
bilirsin hani bir gün
çoktan unutmaya baþlamýþsýndýr sende
bir akþam dönüyorken
bulut siyahý keskin ve sisli bir griden
çiseleyen yaðmurlu ýslak saçlarýnda rüzgarlý bir geceye
iþte o zaman gitmenin vaktidir gülüm
senden vazgeçmiþliklere veda etmenin
çeker gidersin
geriye býraktýðýn her þeyin olsa da
yanýp yakýnmadan
incitmeden
acýtmadan
ardýna bile bakmadan
gün çoktan akþama dönmüþtü
yorgun bulutlar yaðmura
eflatun bir hüzün býraktým
uzayan yollar da sana …
30 . 09 .2015 istanbul