tüm ýþýklar sönmüþ karanlýk sokaklarda
göz görmez kuytularda kendimi arýyorum
sanki hem tanýdýðým
bir o kadar da yabancý kaldýðým bir þehir bu
hiç tanýmadýðým insanlar bir rüzgarý boyuyorlar
karanlýðýn tonlarýna uzanmýþ renkleri uzak hüzünlere
kuþlar çýðlýk çýðlýk daðlarda son bulutlar
kimbilir hangi hüzün ülkesine aðlayacaklar
arsýz bir yaðmur ýslatýyor þehrin günahlarýný
gün deðmemiþ piþmanlýklar devrilmiþ çýplak ayak uçlarýna
kanayan her yara baðdaþ kurmuþ sanki kaldýrýmlarda
son gülüþünü arayanlar ah!
ne çaresiziz!
içimde can çekiþen bir dehliz
bir yara
belki hatýralardan bir iz
belki de sadece
aynalarda beni izleyen çýplak bir þiir
resimsiz
hangi cellat hüznümü idama yatýrdýysa
orada kan gölü þiirler can damarýma yapýþmýþ
sevgisiz
dargýn bir sokak kedisinin bakýþlarýna düþüyorum
ah üþüyorum tepeden týrnaða hüzün bu
o bakýþlarla çekip gidiyor bir yaným kuytu karanlýklara
biraz daha kayboluyorum
hiç dönmemecesine bir daha
sonra içimden geçiyor koca bir hayat
içinde kayýp kedi karanlýklarý büyütüyorum
ölü kuþlarýn sessizliklerini
yaþlý bir okyanus kadar yorgun
yaslý bir kediden daha çaresiz düþleri
eylül sonu gece hüzünleri düþüyor aðaçlardan
her yapraðýn bin ahý rüzgarlarda
yarým býrakýlmýþ resimleri duvarlara asýlmýþ insan gölgeleri
ve hatýralarýn karakalem resimleri
çaresiz kelimeleri ayný þiirde aðlaþan
derin
martýlarla sýrdaþ ayný kaderin
aný defterlerinden koparýlmýþ anlar
paramparça yalnýzlýk þarkýlarý
yüreðimde sararýyor
artýk baþka bir rengi taþýyan sepya fotoðraflar
gecenin mor izdüþümü içinde
þiirde aðlayan umudun kýrýk kanatlarý
uzaklardan belli belirsiz bir taþ plakta çalan
son güzün ayrýlýk þarkýsý
“ Sesimde þarkýsý aþkýn, figan olup gidiyor “
“ Bahara ermedi ömrüm hazan olup gidiyor “
pasli bir gramofon etrafýnda eriyen ýþýklar
mum gölgeleri derin seslerin kýyýsýnda kaybolmuþ
meçhul bir þiir
ya da ,
umutsuz bir ayrýlýðýn topraðýna defnedilmiþ
meçhul bir þairin sesi bu
Sustum ey gece !
heybetli ve derin bir renge bürün þimdi ...
Baþtan sona birlikte kaleme aldýðýmýz bu þiir nedeniyle , deðerli can dostum Ayþegül Aþkým KARAGÖZ ’ e sonsuz teþekkürlerimle ...
26 . eylül . 2015 / çoktan eskiyen bir zamandan bir an ...