Sen solma gülüm aldýðým nefesim sin Pranga larda kaldým nerelerdesin Her bir kolun yaprak,koruduðun bedenim Sana kavuþmak için, kokunla beni deðiþtim
Sen solma be gülüm Menba i ziyam sýn, dikenin kabulüm
Sen aðlama gülüm gözümde pýnar sýn Akmayan damlaya hesap sorarsýn gül zar olmuþ baðdaki fidanda gonca sýn mis amber dir kokun gönül sensiz neylesin
Sen solma be gülüm Menba i ziyam sýn, dikenin kabulüm
Sen hiç susma gülüm aðyarsýn yada Demem bilinmesin derer ken çektiðim acýya Bin ah belki huzur bulur olunca sen yanýmda Dileðim bitmesin huzuru buldu sonunda
Sen solma be gülüm Menba i ziyam sýn, dikenin kabulüm
Mustafa Yilmaz (Sertesenyel) 29.09.2015 Salý Saat 15.14
Sosyal Medyada Paylaşın:
sertesenyel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.