hayatlar birlesir kaderler çakisir hayaller biter tutkular baslar herseyin sonu oldugu gibi seninde sonun var ey acimasiz hayat
sevgiyi gordum sadakatsizligida... mutlulugu gordum nefretide... Ask i gordum nankorlugude... varligi gordum insanlarin acizliginide... Hayat sen ne acimasizsin
kavusturursun ayirirsin mutlu yaparsin geri alirsin hayaller kurdurursun sonrada kirarsin kalpleri Hayat sen bize ne yaptin
kendim oldum kendimi unutturdun zamanimi çaldin geri vermedin sen benim ailemi bile elimden aldin hayat sen ne acimasizsin
okadar suprizlerle dolusun ki ne alip ne verecegini sen biliyorsun felakatimi verip yalnizliga ittin hayat sen bize ne yaptin
sevda verdin, yuregimi mahkum ettim mutlulugumu benden çaldin aldigim nefesi bile geri aldin hayat sen ne acimasizsin
aci cekmeye gonullu yuregim ruhumu teslim etmiscesine inandim hep kaderime ama bana hep keder verdin hayat sen ne acimasizsin
DeVRaN EmRe
Sosyal Medyada Paylaşın:
devran emre Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.