kül ve palyaço
..
anýmsarým
balkonun kýyýsýna demirlemiþti bir çift kumru
ve sokaðýn ikindisine devriliyordu akþam üstü
annem þivesinde ki türküyü emziriyordu diliyle
babamýn resimleri hala yakýþýklýydý duvarda
dolaba kaldýrýlmýþ kestane zemherisinden geriye
erik çiçekleri, papatyalar ve cemreler kalmýþtý
çocuklarýn gözleri dolduðu zamanýn utancýyla
aðlamayý kendime sakladýðým þiirlerdi bahar
daha haziranýn ölülerine geçmediðim mayýsla
boyumu aþan kitaplardaki aðýr acýlarý okurdum
düþ kurmayý öðrendiðim Yaþar Kemal’in Memed’i
rüyalarýmda tanýmadýðým yüzlere sürerdi atýný
Þafak Türküsüyle kanýma karýþan kaya gibi ses
salýncakta sallanýrken bir kuþ gibi konardý duyuma
ablamýn hep portmantoda duran yeleðini göremediðimde
gelinliðiyle beraber onuda götürdüðünü anladýðým kýþta
bir daha bana kardeþim demeyeceðini sandýðýmý hatýrlarým
kedime ablam olur musun diye sormamdý minik çaresizliðim
okulun sýralarýnda bir kýzla baþladýk üþümeye
halbuki çokça titremiþtik soðuk puslu iklimlerde
sarýlmasýyla algýladýðým ergenlik deðildi sanýrým
daha çok bilincimin altýnda kalan kardeþ özlemiydi
toprak yollarýn daðlaþmýþ iþçi karýnca yuvalarýna
aþýk olduðum komþu kýzýyla çekirdek kabuklarý atarken
incirleri olmamýþ aðacýn gölgesinde öptüm yanaðýný
al, al olmuþ gülümseyiþiyle dudaklarýma bakarak birden
saçýndaki tokayý çekiþtirip bana vermesi bir olmuþtu
velhasýl büyümekle kaybettiðim düþlerim çok oldu
ki hayat görmek istediðimiz gibi deðildi, olmayacaktý
hep gece yolculuklarýna bindirdiðim kendime elvedalarým
sabahlarý pencere buðusundan dýþarýya günaydýnlarým oldu
þimdi kaðýttan kayýklarla yüzdürdüðüm dramatik þiirler
aslýnda yüzümün astarýna geçirdiðim doðaçlama gerçeklerdir
tarihin bir yerinde yarým kalacak herkes gibi öyküm
yeter ki ardýmdan söylenecekler de bir tutam mavi,
kapýmýn eþiðinden geçtiðim ve sonrasýnda ayný kaldýðým
adamlýðýmla anýlmak olsun dillerdeki hatýrý sayýlýr ben
..
’’ hayaller insanlara sunar hayatý
insansýzlýk öldürür eldeki ömrün güzel yanlarýný ’’
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.