Güllere Yüreğimi kattım
Mevsim kýþ baþlangýcý bedenimde
Bir tutam kar eritecek günü gelmesin yeter
Oysa
Oysa bahar diyordum, bir daha gelsin diyordum
Sen geldin gülümseyen yüzüm, sen geldin
Ruhum yorulmuþtu bedeni taþýmaktan
Aðýr aksaktý adýmlarým
Pusula çýlgýn
Ellerim yokluðunu okþuyordu her gece her gündüz
Ölüydü göðsüm
Çiçekler çiçekti sadece
Bülbüller kuþ, mavi anlamsýz, deniz susuz
Taþ taþtý sadece
Umurumda deðildi güneþ doðmuþ, batmýþ
Bir nefes borcum vardý onu veriyordu ciðerlerim
Üþüyordum
Sonra sustum, sustum
Mýsralarým dilsiz, karþýlýðý yoktu hiçbir þeyin sözlüklerde
Sen yaklaþtýn hayata anlam yükleyerek
Geldim mi dedin, geldin mi dedin
Hoþ geldin ya da hoþ geldim sevgili, hoþ geldik
Baharý serdin dört mevsime
Dört mevsim güller açtý gözlerimde beyaz
Yüreðimden kattým
Yüreðinden kattým denize, bulutlara
Avuçlarýmla sana güneþ uzattým sevgili
Güneþ uzattým
Sýký tut, naziktir, kýrýlgandýr
Mumlar yatsýya ulaþmasýn hiç, dikkat et sevgili
Tereddüt etme sýrtýný dönmekte, inan, güven
Çabuk üþür, býrakma tuttuðun eli
Düþmesin
Yeterince buzullar taþýdý zerrelerinde
Yine mi kýþ demesin
Bütün güllere yürek kokularýndan serpti
Koklamazsan solar
Gün donar
Dikkat et ne olur, ne olur bir daha üþümesin.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Turgut GÜLER UZDU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.