GECE MAVİSİ

buðulu bir gecenin siyah örtüsü kaplamýþ ufuklarý
hüzünlü þarkýlarýn notalarý çýnlýyor kulaklarýmda
sevdamýn güzel gözleri gitmiyor hayallerimden
billur sesinde kayboluyor satýrlarým o bilmesede
umut dolu körpe yüreði pamuksu ellerini özlüyorum

bir sigara yakýyorum gece mavisi denizi dinlerken
hýrçýn rüzgar gözlerimden dökülen yaþlarý savuruyor
öyle büyük doluyorki nefesim haykýrmak geliyor içimden
izmir sokaklarý susuyor serseri gönlüm sýðmýyor kabýna
üþüyen bir serçenin kanatlarýnda titriyor yaralý kalbim

kalemleri kýrýp attým seni yazmasýnlar artýk birdaha
resmini indirdim duvardan gidiþini hatýrlatmasýn diye
kadehler çare olmuyor yetmiyor anýlar seni unutmama
karþýyaka suskun göztepe sessiz kordon yanlýz kaldý
bu þehrin her köþesinde matem var çok soðuk bugün

paramparça olmuþ ufuklara doðan gecenin mavi rengi
düþen her yaðmur damlasýnda kayboluyor aþkýn izleri
ben yürüdükçe karanlýða sarýlýyor sen dolu hatýralar
derin bir sancý kaplýyor baðrýmý sol yaným çok acýyor
tegatý kalmadý dizlerimin ama yine de sana geldim bak

uyya kalmýþým seni beklerken sahildeki çýnarýn dibinde
þafak söküyor güneþin yakýcý yüzü parlýyor üzerimde
yanaklarýmda kuruyan yaþlar acý vermýyor yokluðun kadar
yorgun ve bitap bi halde evsiz yurtsuzum sen olmadan
kaným donmuþ damarlarýmda ölüyorum bak sana kavuþmadan

Erkan ÞEREMET








Sosyal Medyada Paylaşın: