Gözbebeklerim intihar salalarý okunan mezarlýk masallarý gibi Nasýl karanlýk nasýl siyah Görsen belki korkarsýn...
Ruhum ellerim ve senin beni sevmediðin herþey Ve benim için en çok Aynalarda gördüðüm bu periþan adam için Ne mümkün yeni bir hayata baþlayabilmek Sensiz... Haþa! ne haddime Sensiz nefes bile anlamýyorken Yeniden doðurabilmek beni ne mümkün...
Katiyen bir mana aramýyorum epeydir yaþadýklarýmdan Nefes alýp veriyorum sadece istemsiz...
Ve bir sürü geceler uyuyamadým epeydir Ve sadece azaplarýn en büyüðünü hak ediyor þu an Bu namussuz, bu cüzzamlý Bu ne kadar kötü ne varsa sana dair içimde.
Aklýma sen geldikçe Kan revan içinde kalýyorum Kahroluyorum Ölüyorum Bu asla bir cinayet deðil oysa düpedüz intihar.
Seni düþündüm bu sabah 4 tü sanýyorum Katiyen sensiz, haþa Yeni biri olabilmek ne mümkün Gözbebeklerimde intihar salalarý okunan mezarlýk masallarý fýsýldanýrken ruhuma Ýçimdeki sana dair herþeyi varsa söküp atmak Büyük bir yalan!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Bykush Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.