Aklýma sen geldikçe Ve o sana dokunduðunu düþündüðüm Meczup geldikçe Belki yarý çýplak kokunla dolu otel odalarýnda Tenine dokunduðunu düþündükçe O soysuzun Seni benim kadar sevevileceðine kattiyenn Ölsem inanmam Beni ne kadar derinden yaralandýðýný Bilemeyeceksin Asla bilemeyeceksin... Beni unuttun, bu içimdeki ayaz Bu berheba olmuþluðum Bu hayata karþý maðlubiyetlerim Bu çaresizliðim bu zavallýlýðým ondan Oysa ben hiç üþümezdim... Ölebilsem bile bu azaptan kurtarabilir miyim kendimi Inan hiç ümidim yok Hiç mecalim bile yok hiçbirþeye Herþey ama herþey sonsuz karanlýk... Sen bütün bunlarý bilmeden yaþýyorsun bunu biliyorum Bilemeyeceksin de Büyük beddualarým var sana deðil kattiyen Asla iyi niyetli deðilim bunun belki farkýndasýn Benim kaderimi her kim yaþýyorsa / yaþayacaksa eðer Tenin ki o kutsal, o beyazýný hiçbir zaman bu kadar görmediðim ellerini kim dokunuyorsa / dokunacaksa eðer Bu kadar þiirler yazdým sana Bu kadar sevdim Bu kadar öldüm binlerce binlerce kere öldüm Her an her saniye derimin altýnda hissediyorum yalnýzlýðýný Bu acýya tahammülüm yok Hakkým yok biliyorum ama tek bir sözüm var artýk Benim kaderimi yaþayan her kimseye Umarým bu bütün þiirleri yazacak kadar acý çektirir hayat kendisine Ve benden bin beter olur seni benden çalan herkes herþey zaman ölmek yaþamak vesaire....
Sosyal Medyada Paylaşın:
Bykush Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.